صرع: بیماری مقدس

صرع :بیماری مقدس 

هرچند پزشک یونان باستان  بقراط  نوشته است که صرع از نظر او «به هیچ روی اسمانی تر و مقدس تر از سایر بیماری ها نیست» (بقراط ۱۹۵۲،ص ۱۵۴) پیوند این مرض با دین در عصر اون مطرح بود و هنوز هم هست البته امروز هیچکس بر آن نیست که صرع از امور مذهبی منشا می گیرد؛

لیکن باز هم چنین تلقی  میشود  که صرع با بیان مذهبی رابطه وسیعی دارد . پذیرش رسمی چنین احتمالی در عالم پزشکی  نخستین بار در قرن نوزدهم  روی داد(یوهرست وبیرد ۱۹۷۰) 

یکی از متون ارجمند روانپزشکی در اوایل قرن بیستم (دین ورزی مرضی) را از ویژگی های مهم صرع می داند (کرافت –ابینگ۱۹۰۴ص۴۷۴) این نکته با کیفیتی بهتر در آثار روانپزشکانه  دیگر هم مطرح شد (استراوس۱۹۵۹) وایت و وات (۱۹۸۱) با اذعان به این پیوند دین و صرع  در مجموع بسیار ضعیف است برآن شدندد که رابطه ویژه تری میان دین و صرع لوب گیجگاهی(تی ال ای) وجود دارد . نظری که اکنون رایج است .گرچه پذیرش آن نیاز به تامل بیشتری دارد اوگاتا و میاکاوا (۱۹۹۸) در نمونه ای شامل ۲۳۴ بیمار مبتلا به صرع لوب گیجگاهی و دستگاه کناری را بررسی کردند. فقط سه مورد یا ۱/۳درصد گزارش کردند که حمله صرع در انها با محتوا مذهبی همراه بوده است .

بنابراین ،پیوند صرع و دین ، اگر چه وقتی روی دهد بسیار در خور توجه است . در عمل دور از واقع به نظر می رسد با این حال، انتظار وجود چنین رابطه ای موجب پژوهش های بسیار مهمی شده است آمارهای مذکور تا حدی معلوم میدارند که چرا در این کار از نمونه ای بسیار کوچک بهره میگیرند.

برداشت:

منبع:روانشناسی دین براساس رویکرد تجربی(مترجم :دکتر محمد دهقانی، نویسنده :برنارد اسپیلکا.رالف دبلیوهود . بروس هونسبرگر . ریچارد گرساچ ،مشخصات نشر: تهران،رشد۱۳۹۰)

تاریخ:22\8\99

ساعت : 20:50